Życiowa mądrość

Tak, marzyłam o niej. Byłam pewna, że wraz z życiową mądrością  pozbędę się problemów. Zaplanuję, wykonam i odczuwać będę pełną satysfakcję. A tymczasem...nie chcę jej. Wolę błądzić , eksperymentować, padać i podnosić się. Życiowa mądrość kojarzy mi się ze spełnieniem. Umysł będzie podpowiadał gotowe wzorce, a ja  popełnię wciąż te same błędy. Może dla innych życiowa mądrość będzie przydatna, a nawet wskazana.  Ja chcę iść drogą pełną niespodzianek , śmiechów i radości.Nawet kiedy potknę się, to uderzy mnie własna głupota. Łatwiej przebaczać głupocie niż życiowej mądrości, do której mogę mieć żal i pretensje.Bo taka mądra , a nie uchroniła. Czasami potrzebna jest  naiwność dziecięcia i zachowanie niestosowne do wieku. Jak wtedy, kiedy weszłam na wysokie, omszałe drzewo, by zrobić zdjęcie smutnej wodzie.